Ailələrdən gələn zinciri necə qıra bilərik?

Ətrafda gördüyümüz kimi hər bir uşağın ailəsindən hansısa nöqtədə incidiyi və travmaları olur. Bunun qarşısını necə almaq olar?
Uşaqlara:

• Öz saf uşağlığlarını yaşamalarına icazə verərək.
• Sərbəst fikirlərini ifadə etməyə şərait yaratmaqla.
• Oyun oynamaq üçün qadağalar qoymamaqla.
• Ailədaxili konfliktləri uşaqlara yansitmamaqla
• Natamam ailə olduqda belə ailənin necə olduğunu onlara göstərməklə.
• Duyğularını sərbəst yaşamasına icazə verməklə (Məsələn: uşaq nəyəsə ağladıqda böyüklərin onu aglamaması üçün tənbeh etməsi kimi;)
• Etdikləri hər bir işə dəyərində dəyər verməklə ( Gördükləri işi küçümsəməklə, bu nədi ki belə, sən etdin?, sən ki bacaran deyilsən necə edə bildin və.s)

Və bəzi bilmədən etdiyimiz davranışlar, dediyimiz kiçik sözlər uşaqlarda hər hansı bir psixoloji əskikliklərə səbəb ola bilər. Doğrudu hər bir şeyə diqqət edə bilmirik. Buna isə belə bir açıqlama deyə bilərik ki, kökdən gələn psixoloji mədəniyyət formalaşmayıb, burda sadəcə cəmiyyətdə özümü aparmaq ,bir sözlə, görsəl mədəniyyət formalaşdırılıb. Lakin tərbiyə tam olaraq verilə bilmir. Ən əsas tərbiyə isə uşağlar da emosional tərbiyədir ki, bununla sadəcə bizim tərbiyə etməyimizə yanaşı özləri özlərini də tərbiyə etmiş olurlar. Fərdi əgər sağlam şəxsiyyət kimi formalaşdırmaq istəyiriksə onların nə üçün dünyaya gəldiklərini bilməliyik. Bəli maraqlıdır, nə üçün dünyaya gəliblər? Bunun cavabını isə özümüzə sual verərək tapa bilərik. Mən nə üçün dünyaya gəlmişəm? Uşaqların ən çox valideyinlərinə ehtiyacı var. Onların yanında olmağı unutmayaq. Təşəkkürlər....
Müəllif:Aydan Məmmədova
Redaktor:Məmmədli Nərgiz